(t)rouw het straatje van Vermeer

DichterBij

Ik kreeg deze tekst toegestuurd… met de vraag… een afscheidskado… Ik maakte DichterBij Hij is een hele goede dichter maar in de schaduw… Hij houdt van stenen, gewone kiezelstenen maar zijn steen is Lapis Lazuli (koningsblauw) Onvoorwaardelijke liefde Transpersoonlijke correspondent (hij heeft een prachtig stuk voor ons studenten geschreven over transpersoonlijke dingen) Hij verteld heel graag …

mooie woorden

mooi woord

Lieve Hedy, wat een prachtige site. Door alle stukken en teksten ademt de liefde door. Het geschreven woord van je ouders ademt ook alle liefde voor hun dochter, helemaal word je gezien. Door dit in de wereld te zetten laat je de mensen zichzelf zien en delen met anderen. Lieve groet, Rowena

(t)rouw het straatje van Vermeer

Het begon met slakken…

Het begon met slakken, ze was nog maar anderhalf en speelde er zo lief mee. Haar passie groeide… Ieder insect wou ze vast houden en ze deed er zo voorzichtig mee… Nooit stierf er één ze vlogen, kropen of sprongen weer weg…. En zeg nou eerlijk wie heeft er een mooiere naam dan de Pudibunda? Wie maakt er zulke grappige onverwachtse sprongen… alleen krekels en sprinkhanen toch! Ooit zoiets moois gevonden als de cocon van de dagpauwoog. Van echt goud! (Lees verder onder foto’s)